جمعه یعنی....
جمعه یعنی یک بغــــل دلواپسی
جمـــعه یعنی گــــریه‌های بی‌کسی
جمعه یعنی روح سبـــز انتـــظار
جمعه یعنی لحــــظه‌های بی‌قــرار
بـی‌قـــــرار بی‌قـــــراری‌های آب
جمــعه یعنی انتــــــــظار آفــــتاب
جمعه یعنی ندبه‌ای در هجر دوست
جمعه خود ندبه‌گر دیــدار اوست!
جمعه یعنی یک کـــــویر بی‌قرار
از عطش سرخ و دلش در انتظار
انتــــظار قطـــــره باران عشــق
تا فروشوید غم هجــران عشــــق
جمعه یعنی بغــض بی‌رنگ غـزل
هـــق هــق بارانی چنــگ غـــزل
زخمه‌ای از جنس غم بر تار دل
تا فرو شویَد غـــــم هجــــران دل
جمعه یعنی روح سبــز انتـــظار
جمعه یعنی لحــظه‌های بـی‌قـــرار
بـــی‌قرار بی‌قـــــــراری‌های آب
جمعه یعنی انتـــــــظار آفــــــتاب
این چلّه‌مون هم تموم شد.....
به امید ظهور
اللهم عجل لولیک الفرج
لحظه های شبانگاهی انتظار...
لحظه های شبانگاهی انتظار
... 
هماکان شب, تنها همنشین دلتنگی های من است
...شب زیبای پرستاره ام را با هیچ روز تاریکی مبادله نمی کنم
شب توام با سکوت
,همدم اشک های من است
.شبی که همانند من از زندگی روزانه به تنگ امده است
...در سکوت بی پایانش
,در سبک بالی و انتظار زیبایش
,در درد دلها و بغض های اشنایش
,مرا از خود نمی راند
!او همچنان تنها یاور لحظه های شبانگاهی انتظار من است
...سلامی به کوچه پس کوچه های جاده انتظار...
سلامی به کوچه پس کوچه های جاده انتظار...
سلامی به تنهایی ثانیه های دنیا...
سلامی به شمارگان ادینه های بی تو بودن...
وقتی حرف از عشق و عاشقی میاد وسط, ادم یاد کلی عاشق می افته. ادم هایی که ادعای عشق های اتشین دارند و خودشونو محب و منتظر می خونن. ولی ایا همشون عاشق اند؟
اگه نیستن پس عاشق های واقعی چه شکلی اند؟ چه ویژگی هایی باید داشته باشن؟
بعضی ها می گن عاشقای واقعی صبورند و با گذشت. بعضی ها می گن عاشقای واقعی حساسند و شکننده. اخه از دوری مولاشون, دل هاشون نازک میشه و با کوچک ترین اشاره ای می شکنه. نمی دونم! شاید هم هر دوش.
ولی این که باید مهربون باشه درش شکی نیست. مگه میشه عشق اقا تو دل کسی باشه و مهربون نباشه؟ مطمئنا عشق اقا تو دل هر کی باشه, هر کی منتظر باشه, از بس عادت کرده ادینه های بدون وصال رو بشمره تنها و دلتنگ , به قول امروزی ها درون گرا میشه!
از طرفی هم اکثر وقتها پشت سروصداهای زیادی و بعضی وقت ها خنده های پرسرو صدا اعماق سکوت نهفته است. یکی میگه منتظر ها باید اروم و متین باشن , طوریکه با نگاه تو چشماشون, ارامش به ادم هدیه بدهند. بعضی ها می گن مگه عاشق می تونه اروم باشه؟ اگه کبوترعاشق, خودشو به در و دیوار نکوبه که دیگه عاشق نیست.
یکی می گه عاشق و منتظر واقعی باید بسوزه و بسازه. یکی هم میگه پروانه عاشقی که بالهاشو با شوق وصال, به شعله اتیش نکوبه دیگه عاشق نمیشه.
اقا جون من که نفهمیدم. بالاخره عاشقات چه شکلی اند؟
بعضی ها می گن عاشقا تو صورتشون نور موج میزنه. بعضی ها هم می گن برای این که شناخته نشن, نورشون برای هر کسی جلوه نمی کنه.
پس چی کار کنیم؟ از کجا بفهمیم؟ شناختن عاشقای واقعی خیلی سخته. حالا تصورش رو بکنین اگه بین یه کاهدون دنبال سوزن بگردی که دیگه بدتر. تنها چیزی که این وسط مشترکه بین همه یک چیزه. اونم این که اقاجون عشق واقعی تویی. تو هم عاشقی هم معشوق. تو هم انتظاری هم منتظر. اصلا کسی که لیاقت انتظار تو رو داشته باشه , وجود داره؟ اصلا کسی که بتونه همه دنیای وجود و نا منتها رو در خودش یه جا جمع کنه, وجود داره؟
ولی مولای من اگه تو بخوای هر ناممکنی ممکن میشه و هر کوچکی, بزرگ. اقاجون ...مولای من... مگه ادم بدها دل ندارن؟ مگه ادم بدها عاشق نمیشن؟ هر کی هر چه قدر هم کریه منظر باشه و بدچهره, بازم عاشق زیبایی و خوش چهره ایه. پس همچین ناممکن ناممکن هم نیست. فقط باید تو بخوای. مولا جون, محبتت رو از ما دریغ نکن. عشقتو از ما نرون...
بازم مثل همیشه: العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان ادرکنی...
انچه گفتم تا بدین جا گفتنی است**** مابقی بگذار که ان بنهفتنی است